Editie 8: Metamorfose

          De ‘Twee Gebroeders’ onderging een complete metamorfose in de winter van 2005-2006. Er werd veel tijd en geld in het schip geïnvesteerd en het werd optimaal in orde gebracht, mogelijk gemaakt door donateurs, sponsors, ploechjesilen en de vele vrijwilligers uit Langweer. De scheepsmotor die benodigd was de laatste jaren voor het ploechjesilen werd verwijderd. Na het digitaal fotograferen van de romp werd het door de Gebrs. LOS bij Piet ten WOUDE in IJlst achter de mast, na het achttiende spant, op het breedste punt van het schip verlengd met 0,74m op het vlak, om de rompsnelheid te vergroten, en ca. 0,10m op de kop geknikt, om de zeeg “strokend” te houden en de weerstand van het water te reduceren. De totale lengte over de buitenkant stevens werd hiermee 20,03m (gemeten in 2010 conform Omschrijving Scheepsuitrusting bij de IFKS) en over dek verlengd van 18,85m naar 19,50m gemeten van binnenkant voorsteven tot binnenkant achtersteven, conform het Originaliteitsreglement van de SKS. Door Annmar Engineering werd het schip in 2007 in opdracht van de SKS nog gemeten op een lengte van 19,816m. Hier zullen de stevens niet in meegenomen zijn. Er werd nog meer gewicht uitgehaald door het durksskud en de bedsteebetimmeringen van de durk en het achteronder te verwijderen. Anne had Geeske nog wel beloofd dat de voormalige slaapruimten van haar ouders en broers en zusters weer teruggeplaatst zouden worden, maar dat paste niet meer bij een wedstrijdschip. De roef werd 0,98m naar voren gezet waardoor het achterdek net binnen de maximale maat kwam (2,63m), met het vernieuwen van het voordek kwam de mastkoker ook op nagenoeg 33% van de lengte over het dek te staan (6,49m), het skûtsje werd van binnen en buiten gezandstraald bij HOOGHIEMSTRA in Uitwellingerga en alle rondhout werd vernieuwd. En voor Langweer toch wel heel belangrijk: het skûtsje kreeg weer de oude vertrouwde groene kleur, waarbij de oude roefbetimmering weer opnieuw werd ingetimmerd. Naast de mast kwam speciaal voor de walstarten een aangepaste lier. Dit was de originele ankerlier van de ‘Oeral Thús’ [L 1634 N] van Joure.

Afb.: Donkere luchten pakken zich samen boven het Sneekermeer. Anne Tjerkstra houdt de achterliggers in de gaten, 2006

          Het gigantische karwei bracht bestuur en bemanning echter wel in tijdnood. De eerste wedstrijden van het seizoen moesten de Langweerders verstek laten gaan. En omdat het zeiloppervlak pas kon worden berekend na de renovatie, moest zeilmaker MOLENAAR alle zeilen bijzetten om het tuig op tijd klaar te hebben voor de openingswedstrijd in Grou. Het zeiloppervlak werd met de verlenging van het schip inmiddels van 165m2 vergroot naar 169m2 (Formule 2000 (S= 2,15 x Lwl x (Bwl+2T)). Maar ook met het vernieuwde skûtsje kwam TJERKSTRA (1946) niet verder dan een tweede plaats op Terherne in 2006 en twee derde plaatsen op Terherne en Langwar in 2007. Toen Jeroen PIETERSMA (1972) in 2009 teleurstellend de rode lantaarn verdiende werd het vertrouwde skûtsje wederom vervangen in de SKS, mede door de uitkomsten van weer een nieuwe zeilformule waar in 2010 mee gezeild moest worden.

Afb.: Hard werken voor Jeroen Pietersma en zijn bemanning, 2009